Happy healthy!

Ik geloof wel dat ik kan stellen dat eten mijn grootste hobby is. Ik kan het anytime, anyplace, ik doe het (zo goed als) liever dan wat dan ook en ik besteed er verhoudingsgewijs het meeste geld aan. Oh yeah.
Mijn moeder schreef in mijn babyboek: als ze haar buik maar vol heeft, is ze het meest tevreden kind op aarde. Klopt nog steeds.
Als kind was ik nogal eigenwijs en ging ik graag mijn eigen gang, ook als mijn grote zussen iets anders wilden spelen. Maar voor een snoepje was ik evenwel zonder meer bereid mijn plannen te laten varen en mee te doen met hun spel.
Life can be that simple :)

Als tiener nam mijn lichaam met mijn hobby grotere vormen aan. Ik at alles. En veel. En bekommerde me niet echt om dingen als voedingswaarde of gezondheid. Of eigenlijk: echt niet. Voedingswaarde? Gezond? Wat? Geef me die chips maar even aan! Op mijn negentiende besloot ik in navolging van een vriendinnetje voortaan alleen nog maar vegetarisch te eten. Mijn lievelingseten was vlees en het was meer een gril dan een weloverwogen beslissing, maar toch: ik werd vegetariër! Bij aanvang at ik overigens nog met veel smaak vis en niet-vegetarische kazen.

Omdat ik nu eenmaal toch vegetariër was geworden, besloot ik me na een tijdje ook maar eens te verdiepen in het onderwerp. Wat was dat nou eigenlijk, vegetariër, en wat at je dan allemaal (niet)? Dat was wel schrikken! Niet omdat ik bepaalde dingen niet meer kon eten, maar omdat ik me voor het eerst bewust werd van het probleem dat vleesconsumptie heet. Vis verdween van het menu, kaas was voortaan vegetarisch en eieren werden alleen nog biologisch gekocht. Ik begon daarnaast fanatiek met hardlopen en werd een stuk gezonder en fitter.

Zoals dat meestal gaat met bewustwording, stopte het proces hier niet. Mijn interesse voor het verhaal achter voeding was gewekt. Hoe meer ik te weten kwam, hoe meer ik wilde weten en hoe meer ik dus weer te weten kwam. Gezondheid werd een steeds belangrijker thema. Ik beoefende veel sport en yoga, kwam in aanraking met raw food en ging in een biologische winkel werken. Op dat punt besloot ik dierlijke producten helemaal van mijn menu te schrappen. Ik werd veganist. Eén van de beste beslissingen in mijn leven.
Hoewel ik sindsdien (nu een jaar of vijf geleden) een aantal periodes heb gehad waarin ik weleens zuivel en ei at, ben ik ervan overtuigd dat deze manier van eten voor mij de beste is. Ik voel me geestelijk evenwichtiger, de darmproblemen die ik vroeger had zijn verdwenen, ik heb meer energie, een betere weerstand en mijn huid ziet er veel beter uit. Dat veganisme zonder enige twijfel ook het allerbeste is voor dieren, milieu, klimaat en globale voedselverdeling, draagt in grote mate bij aan mijn overtuiging.
(Ik raad iedereen van harte aan zich eens in het onderwerp te verdiepen! Check vooral ook Forks over knives en Vegucated.)

De manier waarop ik tegenwoordig eet is niet meer te vergelijken met mijn eetstijl van tien jaar geleden. Veel groente, fruit, zaden en noten, super foods, onbewerkte, pure en volkoren producten, weinig verzadigde vetten, nauwelijks geraffineerde suikers en zo goed als alles biologisch. Ik ben gezonder dan ooit en voel mij ook zo! Zowel lichamelijk als geestelijk.

Een vriend zei eens dat deze manier van met voeding bezig zijn op hem overkwam als een struggle. Voor mij voelt het juist als het tegenovergestelde. Als een bevrijding. Ik verlang niet meer naar dingen die niet goed voor me zijn. Ik heb geen suiker cravings meer, of ongecontroleerde vreetbuien. Ik word in de supermarkt niet meer overvallen door de drift allerlei rotzooi te kopen. Ik fiets elke werkdag 40 minuten, ga één of twee keer per week naar de sportschool, ik loop hard en fiets en doe twee keer per week aan krachttraining. En ik heb nog energie over!

Natuurlijk eet ik ook nog wel eens ongezonde dingen. Omdat het makkelijk is. Of gezellig. Maar voor het merendeel kies ik voor voeding waar ik op alle vlakken 100% achter sta. Dat is geen struggle. Dat is genieten!